06. Η ανταμοιβή

Εξακολουθώ και κάθομαι στο παγκάκι μου, πίσω ακριβώς από τον ψαρά μου.
Πριν λίγα λεπτά έπιασε ένα μεγαλούτσικο ψάρι γύρω στα 40 εκατοστά μήκος (τώρα, εμένα σαν ροφός μου φάνηκε, ελπίζω να μην παρεξηγηθεί η εικασία μου από κάποιον που θα έρθει να με ρωτήσει: «τι γράφεις?» -η αλήθεια όμως είναι ότι όσον αφορά τις ψαράδικες αφηγήσεις κανείς δε μπορεί να είναι ποτέ σίγουρος).

Πριν ακόμη καταλάβω ότι υπάρχει στο οπτικό μου πεδίο ένα πλάσμα που σπαρταράει ανυπόφορα –και δεν παίρνει και πολύ χρόνο για να πέσει κάτι τέτοιο στην αντίληψη κάποιου- ακουστήκαν χειροκροτήματα και επευφημίες από τη μονοκατοικία πίσω μου, η οποία ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ δεν υπήρχε εκεί όταν πριν κάνα δίωρο ήρθα να κάτσω στο παγκάκι μου, τουλάχιστον όχι πριν αρχίσουν οι κάτοικοί της να φωνάζουν για να με κάνουν να γυρίσω το κεφάλι να τους προσέξω.

Και ξαφνικά, μέσα σε μόλις μισή ώρα, το μικρό κομμάτι παραλίας που κάλυπτε το οπτικό μου πεδίο γέμισε με άλλους επίδοξους ψαράδες, με περίεργους που ήρθαν να δουν τι γίνεται, με παιδάκια που φαντασίωναν και πραγματοποιούσαν απίστευτες χορογραφίες συνοδευόμενα από αυτοσχέδια τραγουδάκια περί ψαριών, και τέλος με φίλους του ψαρά μου που πήγαν κοντά του προφανώς για να κρατήσουν –στις ψαράδικες ιστορίες που θα αναφερθούν το βραδάκι σε κάποιο καφενείο ή ταβερνάκι της περιοχής- το ψάρι στο μήκος των 40 μόλις εκατοστών του.

(κινούνται)